İfrat ve tefrit arasında bocalayan Sultan İbrahim’in her hareketi tezatlarla doludur. Günü ve saati birbirini tutmayan İbrahim, ne yaptığını bilmez, aniden parlar, acele karar verir, sonra da pişman olurdu. Böyle davranmasının sebebi, onun Psiko-nevroz hastası olmasıdır. Sultan İbrahim’in genç yaşta bu hastalığa yakalanmasının en büyük sebebi; yıllarca zindanda kalması, ölümün ilik donduran soğuk yüzünü her an beyninde ve ruhunda hissetmesidir.
Saray ve konakları samurla döşetip, samur ve amber vergisi koyması, mücevherli kayıklar yaptırması, bayram harçlığı istemesi, Haseki ve Gözdelerine hediye olarak Eyaletler ve Sancaklar vermesi, “deli” lakabıyla anılmasına yol açmıştır.
