Bitmeyen seyahatler, ruhsuz otel odaları, kişiliksiz insanlar, sevgisizlik, hoşgörüsüzlük, yabancılaşma ve Gregor Samsa. Dönüşüm, belki de edebiyat tarihinin en sarsıcı cümlesiyle başlar, “Gregor Samsa bir sabah bunaltıcı düşlerden uyandığında, kendini yatağında devasa bir böceğe dönüşmüş olarak buldu.”
Her okur, Samsa’nın bir böceğe dönüştüğüne katıksız, hemen inanır, çünkü o an, o cümle ile biz de bir şeyleri daha iyi anlarız. Yani sistem, hepimizi birer Samsa’ya çoktan dönüştürmüştür de bundan en son bizim haberimiz olmuştur. Yabancılaşma, yani dönüşüm başlamış ve düzen sonsuza kadar bozulmuştur artık. Samsa bir böceğe çoktan dönüşmüştür de ancak o sabah bunu anlar, durumu somutlaşır. Ve her şey bu farkındalıkla başlar, sona erer. Kafka, bize insanlığın can çekiştiğini, çağımız insanın bir makineye evirildiğini neredeyse yüzyıl öncesinden haber vermiştir. Dönüşüm, insanın yalnızlığının ve çaresizliğinin hikâyesi olarak sonsuza kadar okunmaya devam edecektir. Ve belki de Dönüşüm, çürümenin kitabıdır.
