Çevirinin evreli bir süreç içerisinde diğer bilim dalları temelinde ele alınıp incelenmesi ve “çeviri” konusunda uygulamaya ağırlık verilmesi, çeviribilimin özerk bir bilim dalı olarak gelişmesini uzun süre engellemiştir. Bu nedenle çeviribilim araştırmalarının betimleyici, kuramsal ve uygulamalı alanları arasında yön belirleyici, ölçüt oluşturucu ilişkilerin kurulması olanaklı hâle gelememiştir. Çeviribilim araştırmalarının uygulama alanı içerisinde değerlendirilen çeviri eğitimi de bu durumdan etkilenmiştir. Çeviri alanında bilimsel ölçütlere uygun akademik bir eğitim verilmesi, çeviribilimin kuramsal alanıyla çeviribilimin uygulamalı alanına giren çeviri eğitimi arasında karşılıklı ilişkinin kurulmasına bağlıdır. Ancak bu konuda yapılmış yeterli araştırma yoktur. Bu nedenle akademik çeviri eğitiminin bilimsel ölçütlere uygun olarak yeniden değerlendirilmesi ve yapılandırılması gerekliliği ortaya çıkmıştır. Bu çıkış noktası temelinde bu çalışmada, genel çeviribilim araştırmalarının çeviri eğitimi içindeki konumu, rolü ve işlevi ele alınmıştır. Çeviribilim araştırmalarındaki tartışmalarda bir görüş ayrılığı biçiminde ortaya çıkan çok boyutluluk durumuna karşın bu çalışma, çeviribilim araştırmaları ile çeviri eğitimi arasındaki olası bağlantı biçimlerini nesnel bir tutumla betimlemeye yönelmiştir. Bu temel amaç ışığında birbirini gerekli kılan/kılacak uyumlu bir ilişkinin olanakları gerekçelendirilmeye, akademik çeviri eğitiminin temel ilkeleri “kuram”dan yola çıkılarak saptanmaya çalışılmıştır. Bu yönüyle çalışma, akademik çeviri eğitiminin temel çerçevesi üzerine düşünce yürütme olanağı verecektir.
