Kentleri anlatan çok sayıda kitap belediyeler tarafından basılıyor. Bu kitaplarda kent sakinlerinin nasıl eğlendiklerine hiç değinilmiyor.
Oysa kentlerde yaşayanlar sadece yiyip içmiyorlar, aynı zamanda eğleniyorlardı. Eğlence mekânları kahvehaneler, sinemalar, meyhaneler, şaraphaneler, parası olanlar için pavyonlar, bayram yerleri, panayırlar, gezgin çadır tiyatroları, turneye çıkmış müzik grupları, idam cezalarının infazları, futbol maçları, deve güreşleri, güreşler...
TV'lerden yaratılan yeni kültür ve köyden kente aşırı göç eğlence anlayışını değiştirdi.
Yerel bir dergiye “Bursa'nın Kahveleri”ni yazmıştım. Daha sonra bir dostumun yardımıyla “Bursa'nın Meyhaneleri” başlıklı kısa bir yazı yazdım. Yazım kenarda altı-yedi yıl bekledi. Derken yeni bilgiler buldum. Bursa'nın şarapçılık merkezi olan Misi köyü şarapçılığını ve Bursa'da şarap üreten Koyunlular ailesinin öyküsünü çalışmama ekledim.
Bursa'da modern anlamda butik şarap üreten Bakus Şaraphanesinin öyküsünü de yazdım.
Bu çalışmamda kaybolan şarap ve meyhane kültürünü Bursalılara tanıtmak istedim. Bu çalışmamın Bursa konusunda araştırma yapanlara kaynak olmasını dilerim.
