Ve ayın parlak ışığını benim üzerime göndermiş olması da çok güzel diye düşündüm. Mütevazılıktan uzak halde köprünün kemerinin altında uzanmak üzereydim ki ayın elbette her şeyin üzerine parladığı geldi aklıma. Bende ayın tadını çıkarmak için sevinç içinde kollarımı açtım. Yorgun kollarımla yüzme hareketleri yaparken acı ya da zorluk hissetmeden ilerlemeye devam ettim. Bunu daha önce neden denememiştim? Başın serin havada süzülürken, sağ dizim herkesen önce uçar gibi gidiyordu. Sağ dizimi elimle okşayarak tebrik ettim. Bu partide tanışan iki adamın bir gece vakti Laurenziberg adlı dağa çıkmaya karar vermeleri ile başlayan öykü, kimi yerde absürtlükler içerse de Franz Kafkanın ruh halinin bir yansıması olarak görülebilir.
