Bir Mesleki Gelişim Modeli Olarak Okuryazarlık Koçluğu ve Erken Okuryazarlık Becerileri

Koçluk ve Erken Okuryazarlık:

Öğrenmenin İyileştirilmesi Öğretmenlerin mesleki gelişim süreçleri ile çocukların erken okuryazarlık becerileri arasında güçlü ve bilimsel bir köprü kurmayı amaçlayan bu eser, koçluk ve erken okuryazarlık alanlarını kuramsal bir bağlam oluşturmaktadır.

Koçluğu, sosyokültürel öğrenme yaklaşımıyla temellendirerek, Vygotsky’nin Yakınsal Gelişim Alanı ve iskele kurma ilkeleri üzerinden "doğru anda–doğru türde" desteğin nasıl sunulması gerektiğini ortaya koymaktadır. Koçun rolünün, "öğretmek" yerine, öğrenmeyi mümkün kılacak koşulları yapılandırmak olduğunu ve bu şekilde öğretmenin uygulamalarını gözlem–geri bildirim döngüleriyle geliştirmek olarak etkili koçluğun sınıf içi öğretim kalitesi üzerindeki kaldıraç etkisini teorik zeminle açıklamaktadır.


Erken okuryazarlık ise, yalnızca kod çözme (okuma yazmayı öğrenme) faaliyeti değil; bilgiye ulaşma, potansiyeli geliştirme ve toplumsal katılıma uzanan çok boyutlu bir gelişim olarak ele alınıyor. "Gelişen okuryazarlık" yaklaşımı çerçevesinde; fonolojik farkındalık, yazı farkındalığı, harf bilgisi, sözel dil ve dinlediğini anlama gibi ana bileşenler, neye, neden ve nasıl odaklanılması gerektiğini gösteren pratik önerilerle sistemli bir bütünlük içinde sunulmaktadır.

Bu kitap;
· Yöneticilere ve koçlara, koçluk döngülerini planlarken hangi göstergelere bakacaklarını,
· Öğretmenlere, sınıf içi uygulamalarında hangi araştırma temelli ilkelere dayanacaklarını,
· Alana ilgi duyan herkese, erken okuryazarlık ortamlarında okuma ve yazma gelişimini destekleyen materyal, strateji, yöntem-teknik ve etkileşimin nasıl kritik rol oynadığını somut olarak göstermektedir.

Bu kitap, Öğrenmenin sosyal doğasına yerleştirilen koçluk perspektifi ile erken okuryazarlık ekseninde hem öğretmen hem de çocuk açısından öğretimi ve öğrenimi iyileştiren bir çerçeve sunmaktadır.