Günümüz eğitim sistemleri; küresel beceri ve yeterlikler, inovasyon, girişimcilik ve bu doğrultuda yetiştirilmiş işgücü konusunda adeta mücadele içerisindedir. 21. yüzyılın insanını yetiştirebilmek; bu yüzyılın getirdiği problemlere cevap verebilecek, eğitimde yeni uygulamalar, yöntemler ve pedagojik yaklaşımlar konusunda ilgili ve bilgili, değişime ve gelişime açık, yaşam boyu öğrenen, öğrencilerinin gelişimini ve kendi ihtiyaçlarını devamlı olarak sorgulayan “yüksek kalitede ve yeterlikte” öğretmenler ile mümkün olabilecektir. Bu noktada öğretmen eğitimi ve öğretmenlerin sürekli mesleki gelişimi büyük önem kazanmaktadır. Üniversite-okul ortaklığı, işbirliğine dayalı ve sürdürülebilir modern öğretmen mesleki gelişim modellerinden biri olarak kabul edilmekte ve öğretmen eğitimi açısından bu tarz örgütsel ortaklık modellerinin inşa edilmesinin önemi sıklıkla gündeme gelmektedir.
Bu kitapta; öğretmenlerin mesleki gelişimleri açısından teori ve pratik dengesini kurmak, eğitim fakültesi ile okullar arasındaki köprüyü sağlamlaştırarak iletişim ve işbirliğini artırmak, aday öğretmenler için uygulama sahaları sağlayabilmek, öğretmenlere mesleki açıdan mentorluk sağlamak, öğretmenlerin yaşam boyu öğrenmelerine destek olabilmek, eylem araştırmaları için uygun ortamlar sağlayabilmek, farklı okul paydaşları ile yakın ilişkiler içinde olabilmek, okul gelişimi için birlikte hareket edebilmek, ortak planlar yaparak kararlar alabilmek ve birlikte mesleki açıdan gelişmek için büyük fırsatlar sunan üniversite-okul ortaklığı modeli incelenmektedir. Üniversite-okul ortaklığı modeli teorik temelini oluşturabilme çabası ile Türkiye bağlamında üniversite-okul ortaklığı temel bileşenlerini ortaya koymakta ve mevcut ya da ileriye yönelik ortaklıklar için bir referans kaynağı olma gayretindedir.
