Ertesi gün, esir Şamil’in bulunduğu dağ köyü Keherdağ’da askeri resmi geçit töreni düzenlendi. Biraitanski, Kafkas savaşlarının zaferle sonuçlanması nedeniyle onları kutladı ve Şamil’in esir alınmasında aktif görev aldıkları için onlara, başyöneticiliğin belirlediği on bin manatlık ödülü dağıttı.Şamil’i Temirhanşura’ya, Grigol Orbeliani’nin eski konağına götürdüler. Şamil burada hastalandı ve onu on gün yattığı hastaneye götürdüler.Hasta olduğu sırada beyaz formalı Rus bir hemşire Şamil’in başından ayrılmıyordu. Hastaneden çıkacağı sırada Şamil’e bu hemşirenin, bir süre önce ölen oğlu Cemaleddin’in nişanlısı Ala Korşunova olduğunu söylediler!Şamil, talihsiz oğlunu hatırlayınca gözleri doldu. Korşunova’ya acıyarak baktı ama hiçbir şey söylemedi. Sessiz ve başı eğik bir halde, Korşunova’nın önünde uzun süre durdu.Kısa süre sonra Şamil, Korşunova’ya da, oğlunun hayaline de, anavatanına da veda etti. Hoşçakalın Kafkas dağları!Bu Rusya’ya giden Şamil’in son haykırışıydı.
