Kuzey İrlandalı şairlerden Ciaran Carson, Paul Muldoon ve Medbh McGuckian politik şiddeti ele alırken daha çok bireylerin ve ideallerin, nesnelerin ve bölgelerin, geleneklerin ve söylemlerin parçalandığı postmodernizmin felsefi ve biçemsel dünyasından okurlarına seslenmişlerdir. Bu nedenle onları postmodernist kuşak olarak adlandırmak yanlış sayılmayacaktır. Şiirlerindeki ani değişimler, şaşırtmacalar, metinlerarası ilişkiler, dil oyunları ve çok katmanlılık bu üç şairde görülen başlıca özelliklerdir. Onlar, sorgulayarak ve yerinden kopararak alt üst ettikleri anlatıları, yıkıp kurdukları geleneksel yazın türlerini, süreklilik gösteren biçim arayışları içinde yeniden oluşturmuşlardır. Öte yandan, tanık oldukları dehşeti; kuşku, kaygı ve belirsizlikle yoğurup parodi, pastiş, ironi, alay ve mizah gibi yöntemlerle aşmaya çalışmışlardır.
