(Cemal Bâli Akal’ın Önsöz’ünden)
Diego Tatián, daha önce Türkçeye çevrilmiş iki kitabı, makale ve öyküleriyle tanınan bir Arjantinli düşünür ve edebiyatçıdır. Yabanın İhtiyatı’nda bu kez, “politikasızlaştırılmış” bir dünyada yepyeni bir politikanın ve yeniliğin engellendiği her durumda da “impolitik” bir direnişin imkânını arıyor. Bu, her türlü yönetim ve hakimiyet arzusuna karşı bir özgürleşme pratiğidir: Hiç deneyimlenmemiş bir ortaklıkta politikacıları ve politika sanatını terk etmektir. Önderlik mantığını merkezsiz, bürokrasisiz, hiyerarşisiz biçimde tersine çevirmektir. Varolma direncini her türlü iradenin iktidarı ve iktidarın iradesinin önüne geçirmektir. Zenginlik, itibar ve haz peşindeki sıradan hayattan gerçek hayata, kapalı toplumlardan çeşitliliğe ve farklılığa yürümektir. Topluluğu sil baştan kurmak, tekilliği toplulukla içkin bir yapıda kaynaştırmaktır. Radikal ve eleştirel, ama sakin ve ihtiyatlı biçimde, kişisel ve toplu hayatı tutsak etmiş sözde hakikatler yerine gerçek nedenlerin ardına düşmektir.
