21. yüzyıl gençliğinin dinî ve felsefi yönelimleri, toplumsal, kültürel ve teknolojik dönüşümlerin etkisi altında yeniden şekillenmektedir. Bu çalışma, üniversite öğrencilerinin Tanrı inancı, ibadet anlayışı ve manevi eğilimlerini din eğitimi bağlamında incelerken aileden okullara ve yaygın eğitim kurumlarına uzanan çok boyutlu süreçleri ortaya koymaktadır.
Bulgular, düzenli ibadet alışkanlıklarının sınırlı düzeyde kaldığını, bireysel ve ruhsal pratiklerin giderek önem kazandığını göstermektedir. Aynı zamanda mevcut din eğitimi programlarının gençlerin güncel soru ve sorunlarına yeterince yanıt veremediği tespit edilmiştir.
Kitap, gençlerin dinî yönelimlerindeki dönüşümü anlamak ve din eğitiminin içerik ve yöntemlerini akademik bir perspektifle yeniden değerlendirmek isteyen araştırmacılar ve eğitimciler için önemli bir başvuru kaynağı niteliğindedir.
