Tefsir mukaddimeleri, tefsir geleneğinin önemli bir parçasıdır. Gerek klasik gerekse çağdaş dönem müfessirleri eserlerine yazdıkları mukaddimelerle Kur’an ilimleri ve tefsire ilişkin önemli eserler ortaya koymuşlardır.
Şeyh Muhammed Tahir b. Âşûr da kaleme aldığı Tahrîru’l-Mana’s-Sedîd ve Tenvîru’l-Akli’l-Cedîd min Tefsîri’l-Kitâb adındaki tefsirinin başında bu mukaddimelere yer vermiştir. Toplam on bölümden oluşan bu mukaddimlerde, Tefsir-Te’vil, Tefsir İlmine Yardımcı İlimler, Reyle Tefsirin Sıhhatı, Müfessirin İzlemesi Gereken Kur’an Maksatları, Sebeb-i Nuzül, Kıraatler, Kıssalar, Surelerin İsimleri ve Sıralaması, Maksat-Mana İlişkisi ve Kur’an’ın İ’cazı gibi başlıklar yer almaktadır. İbn Aşur bu on mukaddimede söze konu ettiği meseleler hakkında birçok âlimin görüşene yer vererek değerlendirmeler yapmış, kendince bazı tespit ve ilavelerde bulunmuş, konuları tartışmalara boğmadan özlü bir şekilde sunmuştur. Bu bağlamda, tefsir usulü ve Kur’an ilimleri açısından önemli bir yer teşkil eden bu müstesna çalışma, Kur’an ve tefsir konusunda araştırma yapanların mustağni kalamayacağı bir niteliğe sahiptir. Eser, orijinal metin ile birlikte neşredilmiştir.
