Alphonse Daudet (1840-1897): Tüccar bir ailenin çocuğu olan Daudet, ailesinin iflas etmesi üzerine eğitimini yarıda bırakıp Paris’te edebiyat çevrelerine katıldı. Şiir, roman, hikâye, mektup, anı-mektup türlerinde eserler verdi. Daudet’nin Değirmenimden Mektuplar’dan sonra, 1872’de yazdığı Tarasconlu Tartarin, Güney Fransalı bir av tutkununun Fransız Cezayiri’ndeki maceralarını anlatır. Yayımlandığı dönemde pek ilgi görmediyse de Don Kişot ve Sanço Panza’yı tek vücutta bir araya getiren naif palavracı Tartarin zaman içinde Fransız edebiyatının en sevilen komik karakterleri arasında yerini almıştır. Eser, on dokuzuncu yüzyılda Avrupalı zihinleri büyüleyen Doğu’ya bakışında hem bu oryantalist ilgiyi hem de bu ilginin nesnesi Doğu’yu mizahla dolu, güler yüzlü bir eleştiriye tabi tutar.
