Ritim kavramı genellikle musiki sanatını hatırlatır. Fakat başta musiki ve dans olmak üzere bütün sanatlarda mevcuttur. Şiirde ise ritim, bütün metne hükmeden kurucu unsurdur. Mananın sese dönüşmesi ritim sayesindedir, çünkü ses ve yapı ritimle biçimlenir. Ritmi bozacak küçük bir değişiklik, şiirin sukutuna sebep olur.
Büyük şiir edebiyatlarının köklü ritim gelenekleri vardır. Bu geleneği hakkıyla bilmeden o şiiri anlamak mümkün değildir. Ritim gelenekleri zamana göre değişmekle birlikte özünü daima muhafaza eder, zira dil gibi ritim de millidir. Hatta milletlerin çok uzun zamanda oluşmuş hususi ritim duyguları vardır. Şiirdeki bedii zevkin miyarı bu duygudur. Denilebilir ki herhangi bir şiirin tarihi, ritminin tarihidir.
Şiirdeki ritmi konu alan bu çalışma, şiirle ritmin münasebetini ve şiirin ritim üzerinden de okunabileceğini göstermeyi amaçlamaktadır.
