Modern bireyin anlam arayışının, maddi refah içerisinde dahi tatmin sağlayamaması, sade yaşam biçimlerine yönelimi artırmış ve bu bağlamda minimalizm ön plana çıkmıştır. 1960’larda sanat alanında ortaya çıkan bu yaklaşım, aşırı tüketime ve gösterişe karşı çıkarak, ihtiyaç temelli sadeleşmeyi ve ruhsal doyumu önceleyen bir yaşam felsefesi sunmaktadır. Bu kitap, minimalizmin Türkiye’deki yansımalarını değerler ekseninde ele almakta ve bireylerin bu yaşam tarzını farklı biçimlerde yorumladıklarını ortaya koymaktadır. Elde edilen bulgular, minimalizmin esnek yapısı nedeniyle hem fırsatlar hem de riskler barındırdığını göstermekte; kitapta, ortak değerler etrafında bir minimalist yaklaşım geliştirilmesi önerilmektedir.
