Kadınların emeği, düşünceleri ve topluma katkıları, çok uzun bir süre boyunca erkeklerin yaptığı ve yazdığı bir tarihe düşülmüş dipnotlar olarak görüldü. İtalyan asıllı Fransız yazar Christine de Pizan, edebiyatta ve felsefede kadın düşmanlığının revaçta olduğu Ortaçağda, kendisine biçilen dar payeyi kabullenmeyi reddetti ve bir savaşçı misali kalemini kuşanıp kaderini yeniden yazarak, kadınların yüzyıllardır taşıdığı gücü ve yaratıcılığı görünür kılacak benzersiz bir direniş eseri yarattı. 1405 yılında kaleme aldığı ve duvarları kelimelerden, akıldan ve adaletten örülmüş, erkek otoritesinin çizdiği sınırları aşan bir imgelemin ürünü olan Kadınlar Şehri, siyasi deha Semiramis’ten savaşçı Amazonlara, filozof Hipatia’dan Hıristiyan azizelere ve diğer tarihsel kişiliklere uzanan bir çizgide, mitolojide, dinsel ve tarihsel belgelerde adı geçen ama gölgede bırakılmış sayısız kadının hikâyelerini anlatıyor. Christine de Pizan, feminist düşüncenin kurucu metinlerinden biri olan bu klasik eserinde kadınların "eksik" olduğu iddiasına karşı, eksik olanın onları anlatmaktan aciz, erkek egemen dünya ve tarih anlatısı olduğunu haykırıyor.
Tanıtım Metni
