Medya kullandığı enformasyonla yaşadığımız hayata nüfuz eden en etkili araçlardan biridir. O yüzden ekran bir propaganda alanına dönüşmüştür.
Televizyon haberciliği siyah ekranda örtülü ya da doğrudan propagandanın yapıldığı bir alandır. Televizyonlar ikna ekranlarına dönüşmüştür. Bu nedenle de haber, artık propagandif bir bilgidir; hegemonik düşüncenin aracıdır.
Bu çerçevede “editoryal bağımsızlık” bir yanılsamaya dönüşmüştür.
“İkna Ekranları” kitabı artık haberciliğin etik ve ilkesel sınırlarının dışına çıkan, bu faaliyetin üretim koridorlarında dolaşıyor; editoryal yapının işleyişini ve haber diye sunulan gerçekliği sorguluyor.
