İlk kalem denemelerini öykü türünde veren Elif Şafak, 1997’de yayımlanan Pinhan romanıyla edebiyat dünyasına dikkate değer bir roman kazandırır. Yaklaşık yirmi beş yılda sayısı on dördü bulan bir roman koleksiyonu ortaya koyan yazar, romanlarında insanın yalnızlaşmasını, yabancılaşmasını, psikolojik açmazlarını, ülke insanının Doğu-Batı arasında sıkışmışlığını, yer yer postmodern anlayışla ele alma uğraşına girişir. Bireyden topluma doğru gelişen roman dünyasında o, sıradan, toplum dışı ve aykırı kişiliklere yer vermeyi yeğler. Elif Şafak edebiyatını geniş bir perspektiften değerlendirmeye yönelen bu çalışma, yazarın edebî üretimine ağırlıklı olarak genç bir akademik kadronun yaklaşımını, yorum ve belirlemelerini bir araya getirmek arzusunun ürünüdür. Elif Şafak edebiyatının bir panoramasını sunma amacından doğan Elif Şafak’ın Yazı Evreni, yazarın zamanla değişen/dönüşen yazarlık çizgisini belirlemeye de katkı sunabilirse hedefine ulaşmış olacaktır.
