Aslolan, arzulanan, beklenen, ''Gökyüzünden haberdar'' oluşundan, vefatına kadar elli yıl, bir büyük davanın mücadelesini vermiş, hapishânelere girmiş çıkmış, çilesini çekmiş, yüz ciltten fazla eser kaleme almış, otuzbeş yıl, dâvâsının bayrağı olan Büyük Doğu dergisine emek vermiş bir fikir adamını sevindirecek olan, “Çilesine dost” olanların çokluğudur.
Ömründe asla ümitsizliğe düşmemiş, aksine, çevresine, gönüldaşlarına, öncülük ettiği gençliğe zor zamanlarda hep ümit aşılamış olan Üstad, vefatına yakın bir zamanda (1980) yazdığı bir ''noktalama’’da, şahit olduğu “çilesizlik”ten, “aşksızlık”tan, “satıhcılık”tan dolayı, hayıflanmadan edememiştir: ''
''Lâfımın dostusunuz, çilemin yabancısı,
Yok mudur, sizin köyde, çeken fikir sancısı?''
