Yeni ve radikal sosyoloji çocukların bir özü ya da doğası olmadığını iddia eder. Çocuklar, aktif özneler olarak sosyal diyalog ile kendi sosyolojilerini yeniden oluşturabilirler. Batı'nın evrensel çocukluk sosyolojisi söylemi yapıbozuma uğratılarak farklı kültürlerdeki çocukların sosyolojisi araştırılmalıdır.
Modernist paradigmalar, üst anlatılara, ikilikçi düşünme yöntemine ve evrenselliğe vurgu yaptığı için eleştirilmiş ve yeni paradigmaların temel ilkeleri ve yaşadığı paradokslar gösterilmeye çalışılmıştır. Bu çalışmada radikal sosyoloji benimsenerek çocuklara eylem alanlarının açılması gerektiği savunulmuştur. Çocuklara farklılıkları, çeşitlilikleri gösterme, onlara özgü kamusal alanlarda yaşama ve praxis temelli bir yaşam olanağı sağlanması gerektiği tartışılmıştır.
Kolonyal, postkolonyal, neokolonyal, neoliberal, oryantalist düşüncelerin yapıbozuma uğratılarak ve çocuklarla birlikte bu tarz konuları eleştirerek tüm bu negatif sistemlerin yerine çoğulcu, direk demokrasiyi uygulayan, farklılıklara, sosyal diyaloğa açık ve her türlü iktidar eleştirisini yapabilen çocuklarla beraber yol alabilmek çocuk sosyolojisi alanına büyük katkılarda bulunacaktır.
