Konya şehrinin merkezini teşkil eden Alâeddin Tepesi'nin kuzey tarafında ve yirmi dakikalık bir yürüyüş mesafesinde küçük bir mahalledir Hacıkaymak. Günümüzde Selçuklu ilçesine bağlı olan mahallenin mazisi seksen yıl öncesine dayanır. Bu kitap, bir çocuğun gözünden bu mahalledeki yaşanmışlıkları nakleder. Dolayısıyla bu kitap bir bakıma bir kültür tarihidir.
Hacıkaymaklı olduğum yıllarda bendeniz ve akranlarım ikinci kuşaktık. Hacıkaymak'ı kuranlar da zaten çoğunlukla birinci kuşağı oluşturuyorlardı. Bu insanların hemen hemen tamamı dar gelirli idiler. Oturdukları evler de kentsel dönüşüm sonrası dikilecek bloklardan, iki artı bir olsun, bir daireyi karşılayacak metre kareden yoksundular. Tabiatıyla bu garipler, Hacıkaymak'a daha kazma vurulmadan evlerini müteahhitlere satıp mahalleden koptular. Kiminin de tamamlanan lüks dairelerine oturmaya ömrü vefa etmedi. Geldiğimiz noktada eski Hacıkaymaklı birinci kuşaktan insanlar sayılacak kadar az kaldı. Bunlar da korunaklı devasa betonarme blokların arasına sıkışıp kayboldular. Kaybolurken kültürlerini de yanlarına almayı unutmadılar.
